Pizystrat - recenzje

A ja mam dość odmienne wrażenia niż komentator poniżej. ;)

Faktycznie, można używać prosto ze słoiczka, ale z kryciem jest pewien problem - to zresztą cecha wspólna farbek z serii "layer". Żeby uzyskać naprawdę jednolitą powierzchnię potrzebne są 2-3 warstwy.

Poza tym kolor farby nie do końca odpowiada temu, który miał rzekomo zastąpić - Space Wolves Grey. I jak już ktoś (jak ja) ma armię pomalowaną starą farbką, to nowe figurki troszeczkę odstają.

Druga część cyklu o Władcy Koszmarów. Niestety, zdecydowanie słabsza od poprzedniej.

Przede wszystkim nie jest to kontynuacja - nie ma dosłownie żadnych nawiązań do tego, co wydarzyło się w części pierwszej. Bohaterowie też zupełnie inni, o sposobie pisania (inny autor) nawet nie wspominając.

Sami bohaterowie też dość jednowymiarowi i przewidywalni. Jest ich troje, ale nawet się wszyscy nie spotykają, więc to równie dobrze mogłyby być 3 zupełnie odrębne opowieści.

Z pozytywów można powiedzieć, że książka pocięta jest na krótkie rozdziały, więc można w każdej chwili przerwać. Poza tym, o ile prawie całość dość sztampowa, sprawia to jednocześnie, że samo zakończenie może autentycznie zaskoczyć.

Oczywiście klimatu opowiadań Lovecrafta próżno tu szukać. Znacznie więcej inspiracji pochodzi z gier FFG, niż prozy HPLa.

Podsumowując, książka sprawdzi się jako wakacyjne czytadło i niewiele więcej.

Przyzwoity kawałek prozy, oparty w sumie bardziej na grach FFG, niż prozie Lovecrafta.

Akcja całkiem wartka i nawet wciągająca, choć cokolwiek przewidywalna. Tym niemniej wiele wątków, które są rozpoczęte pozostaje niewyjaśnione, co pozostawia niedosyt, ale jak rozumiem ma to na celu zachęcenie do zakupienia kolejnych części...

Ładnie odmalowane są krainy wymyślone przez HPL'a, zwłaszcza Arkham i Kingsport. Cieszą też subtelne nawiązania do opowiadań Samotnika z Providence - można czasem odnieść wrażenie, że to ich kontynuacja.

Oczywiście nie jest to szczególnie wysokich lotów literatura. Ale jako miły przerywnik bardzo dobrze się sprawdza.

Jeśli chodzi o jakość wykonania figurek, GW jak zwykle nie może mieć sobie nic do zarzucenia. Figurki są bardzo ładne, szczegółowe, a zestaw zawiera dużo różnych możliwości sklejenia (np. można złożyć wszystkich w hełmach albo w beretach). Zapewnione są też wszystkie opcje uzbrojenia obu oddziałów, które można z tego zestawu stworzyć - ale tylko po jednym egzemplarzu. Z jednego pudełka nie złożymy więc np. oddziału z 2 karabinami plazmowymi.

Przy czym cena 100 zł za 5 plastikowych figurek to sporo, nawet jak na GW, zwłaszcza, iż sporo z części które dostaniemy pewnie pozostanie niewykorzystanych. I dlatego właśnie ocena 4, nie zaś 5.

Godny następca (i zastępca) Arkham Horror.

Mechanika gry zawiera szereg uprawnień i uproszczeń (w tym dobrym znaczeniu), dzięki czemu gra się prościej i można skupić się na samej przygodzie. Podoba mi się np. usunięcie suwaków umiejętności i pula rezerw.Dzięki temu możemy kupować przedmiotu z rozmysłem, a nie tylko to, co akurat wylosujemy. Świetnym smaczkiem jest to, że charakterystyki i zdolności kultystów zależą teraz od tego, z jakim przedwieczny walczymy. I w ogóle wiele talii jest skrojonych pod konkretnego przedwiecznego, co nadaje grze więcej logicznego sensu.

Wykonanie, co normalne dla FFG, śliczne. Fajne jest to, że plansza przedstawia cały świat, co pozwala na przeżywanie przygód zarówno w wielkich miastach, w sercu lasów deszczowych, czy pośród lodu Antarktydy.

Są jednak pewne mankamenty. Gra dramatycznie wymaga (małego) rozszerzenia, które wprowadzi więcej postaci poszukiwaczy, przedwiecznych i kart tajemnic. Bo na razie łatwo o deja vu. Przyczepię się tez do samych opisów na kartach - w stosunku do AH znacznie ograniczono część fabularną. Zwykle to jedno zdanie, które i tak kończy się opisem testu, jaki należy wykonać. Szkoda, ze nie ma więcej (nawet za cenę większych kart), bo to pozwałoby się lepiej wczuć.

Podsumowując, świetna gra, bardzo klimatyczna i sprawiająca dużo radochy. Polecam każdemu, kto nie ma Arkham Horror.

Kapcie przede wszystkim fajne i.. ciepłe! Co szczególnie w zimniejsze pory roku ma duże znaczenie. ;)

Faktycznie jednak są naprawdę duże, chodząc trzeba uważać aby nie zabić się o własne "stopy".

Jeden z najbardziej charakterystycznych "pojazdów" Marines. Świetny, jeśli chce się zrobić bezpieczny deep strike.

Sam model bardzo fajny, acz szczególnie na kolana nie rzuca. Podoba mi się fakt, że można go skleić zarówno z siedzeniami dla transportowanych Marines, jak i bez nich - tak jakby przeznaczony był dla Dreadnaughta.

Jak w opisie - dla mnie ideał, a to dlatego, że mam już poprzednie rozszerzenia. Jest to o tyle istotne, że Cosmic Storm nie dodaje kolejnego gracza. Jeśli ktoś nie ma pozostałych dodatków lepiej więc zaopatrzyć się w nie pierwej.

Tym niemniej, jeśli już ktoś ma pozostałe dodatki, w pełni doceni ten. 25 nowych ras, w tym kilka, które od razu nasuwają uśmiech (Arcade, Vox), ale tez mają całkiem przyzwoite umiejętności. Do tego kolejny wariant - stacje kosmiczne - , który wedle uznania można łączyć z innymi. Bardzo fajne grafiki przywodzące na myśl Worms: Armageddon. ;)

Reasumując, dodatek raczej dla wyjadaczy Cosmic Encountera, ale dla nich właśnie zawiera mnóstwo fajnych rzeczy. Polecam!

Całkiem przyjemna gra, dynamiczna i szybka. Po skończeniu pierwszej partii od razu pojawia się chęć zagrania kolejnej.

Przy większej ilości graczy trzeba chwilę czekać na swoją kolejkę, ale w tym czasie także trzeba wytężyć uwagę, żeby ogarniać co robią pozostali. A skupić trzeba się mocno, bo już przy 4 graczach łatwo się pogubić kto jest kim, a co dopiero jak jest więcej.

Zdecydowanie pochwalić trzeba wykonanie. Grafiki są świetne, zaś monety na tyle różnią się między sobą, że wystarczy jedno spojrzenie, by zobaczyć kto jaki ma majątek

Zaznaczyć tylko trzeba, ze de facto minimalna liczba graczy to 4. Tryby dla 3 i 2 graczy są mocno przekombinowane i kiepsko działają w praktyce.

Bardo miła gra z kategorii lekkich. Nie zdobędzie pewnie miliona nagród za design, ale dla uprzyjemnienia wieczoru w gronie znajomych sprawdza się świetne. Fakt, że każdy w sekrecie decyduje gdzie płynie powoduje też, że sprawdza na ile dobrze zna się swoich współgraczy i jest w stanie przewidzieć ich ruchy. ;)

Pewnym mankamentem jest dość ograniczona rozpiętość liczby graczy, lecz łatwo zaadaptować grę tak, aby mogło grać 6 osób. I w sumie warto to zrobić, bo dzięki temu jest więcej interakcji na planszy. Instrukcję jak to zrobić znaleźć można na stronie internetowej Days of Wonder.

Kupując tę grę trochę się bałem, że będzie nazbyt skomplikowana i nie będę mógł znaleźć nikogo, kto będzie chciał ze mną zagrać. Tymczasem, jak na GMT, jest raczej prosta. Podkreślam, ze jak na GMT. ;)

Wydaje mi się, że taki poziom skomplikowania jest jednak idealny. Niby możliwych sposobów zagrania kart jest tyko kilka, lecz opcji kiedy i gdzie je zagrać jest już dzikie mnóstwo. Gracze mają w pełni wolna rękę co do obrania strategii, koncentrowania się na wybranych regionach, czy sposobie gry. Dróg do zwycięstwa jest kilka, i choć w grze istnieje element losowy, to jednak jedynie od decyzji graczy zależy którą z nich wybiorą i czy im się powiedzie.

Mechanika jest elegancka - zmusza do planowania, zarządzania ryzykiem i nieraz stawia przed graczem trudne wybory. Często usłyszeć można, że grający USA ma trudniej, jednak po dodaniu opcjonalnych kart i zastosowaniu wariantu z chińską wojna domową wydaje mi się, że ma wręcz delikatna przewagę

Już za samą mechanikę gra dostałaby ode mnie 5, ale do tego jeszcze ocieka klimatem. Daje się odczuć ciężar władzy i odpowiedzialności za losy świata. Bardzo fajnym dodatkiem jest tez opis historii stojących za poszczególnymi kartami dołączony do instrukcji - przy okazji można się dowiedzieć paru ciekawostek historycznych. Nawet wykonanie planszy i kart, choć można uznać za proste, czy wręcz toporne, świetnie pasuje do zimnowojennego klimatu.

Podsumowując, gra jest fantastyczna. Trzeba się jedynie liczyć z tym, że zwłaszcza pierwsze partie potrwają sporo czasu. Warto też mieć stałego przeciwnika, bo wtedy najlepiej widać, jak umiejętności graczy się jednocześnie rozwijają.

Wieża wykonana jest z jakiegoś typu sklejki. Dzięki temu jest raczej wytrzymała i powinna być odporna na przypadkowe przewrócenia, czy upuszczenia, ale też bez przesady. Jakby się na nią nadepnęło, pewnie by pękła.

Wykonanie pozostawia odrobinę do życzenia. Niektóre elementy trzeba było przycinać, aby pasowały. Dobrze by tez było, aby duże elementy nie były tak mocno połączone z wypraską - podczas wycinania łatwo zerwać zewnętrzną zdobioną powłokę.

Natomiast sam koncept i ogólny efekt są dobre. Wieża pasować będzie na stole z bitewniakiem fantasy lub historycznym, może nawet robić za element makiety, zwłaszcza jeśli się ją trochę podmaluje.

Grę zakupiłem pod wpływem recenzji Toma Vasela, choć myślałem, że pewnie trochę przesadza w pochwałach dla niej. I bardzo się zaskoczyłem na plus. Gra faktycznie jest świetna. Podstawowe zasady są proste, łatwo je zapamiętać i przekazać innym graczom. Jednocześnie swoboda formowania sojuszy oraz 50 obcych ras do wyboru daje mnóstwo możliwości i chyba rzeczywiście napis na pudełku, że każda rozgrywka jest inna nie kłamie.
Co więcej, gra zapewnia mnóstwo interakcji między graczami, zarówno pozytywnej, jak i negatywnej, co nieraz daje powód do śmiechu w trakcie rozgrywki.
Kiedy wszyscy gracze znają już dobrze zasady, partie mijają raczej sprawnie, ale zawsze można je dodatkowo skomplikować którymś z wariantów podanych w instrukcji lub dodanych w rozszerzeniach.
Reasumując, gra jest fantastyczna i powinna się podobać zarówno graczom doświadczonym, jak i "niedzielnym".

Zakupiłem ten dodatek i... trochę się zawiodłem.

Faktycznie, modularna plansza jest fajna, a scenariusze zdecydowanie wprowadzają powiew świeżości, choć mogłoby ich być więcej. Problemem jest to, ze znacznie bardziej lubię SmallWorld: Underground, niż bazowy ze względu na klimat.

Dodatek jest reklamowany jako pasujący do obu wersji, tymczasem więcej jest scenariuszy do podstawki, a nawet te do Underground wymagają posiadania elementów z bazowej gry. Trochę to zmarnowany potencjał. A już zupełną pomyłką są żetony bez zasad, z tłumaczeniem, że gracze mają sami wymyślić, co robią. Jak ktoś gdzieś słusznie zauważył (chyba przy "Ogonku"), nie po to kupuje się grę, żeby potem samemu ją wymyślać.

Miłe jest, że gra zawiera instrukcję po Polsku na równi z innymi językami. :)

Ogólnie jest nieźle, ale bez rewelacji. Polecam zwłaszcza fanom podstawki, którzy już ją zgrali do żywego.